بررسی میزان فعالیت آنزیم ‏‎n‎‏-استیل ‏‎d-b‎‏ گلوکز آمینیداز ‏‎(nag)‎‏ در ادرار بیماران دیابتی غیر وابسته به انسولین ‏‎(niddm)‎‏

دیابت قندی شایعترین بمیاری اندوکرین است و عوارض متعددی دارد. یکی از عوارض دیررس آن نفروپاتی دیابتی است که از علل مهم مرگ و ناتوانی در مبتلایان به دیابت می باشد. تقریبا 30 الی 50 درصد بیماران غیروابسته به انسولین ‏‎niddm‎‏ پس از یک دوره 15 الی 20 ساله گرفتار این عارضه می شوند. چنانچه این عارضه در همان فاز اولیه آسیب کلیوی یعنی قبل از مرحله میکروآلبومینوری و ضایعات اولیه گلومرولی تشخیص داده شود، می توان با اجرای تدابیر درمانی از پیشرفت آن جلوگیری نمود. بدین منظور اخیرا تحتقیقات بسیاری بر روی آنزیم ادراری به نام ‏‎n-استیل ‏‎d-b‎‏ گلوکز آمینیداز صورت گرفته است و هم اکنون بعنوان مهمترین نشانگر آسیب اولیه توبولی کلیه (قبل از ضایعات اولی گلومرولی) معرفی می شود که در همان فاز اولیه آسیب، فعالیتش در ادرار افزایش می یابد، لذا سنجش این آنزیم برای تشخیص زودرس بیماریهای کلیه توصیه شده است. در این مطالعه ما ابتدا میزان فعالیت آنزیم ‏‎nag‎‏ ادرار در 81 بیمار مبتلا به ‏‎niddm‎‏ مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت کرمانشاه را تعیین، سپس به مقایسه آن با میزان فعالیت این آنزیم در ادرار 61 فرد سالم غیر دیابتی پرداختیم. آنچه از این مطالعه حاصل شد این است که میانگین فعالیت آنزیم ‏‎nag‎‏ در گروه بیماران دیابتی ‏‎niddm‎‏ بیشتر از میانگین آن در گروه افراد غیر دیابتی و دارای اختلافی معنی دار می باشد. همچنین میان فعالیت آنزیم بیماران و میزان پروتئین ادرار قویا یک ارتباط مثبت وجود دارد. اما بین سن بیماران و میزان فعالیت آنزیم مذکور ارتباطی مشاهده نشد.